Мешко I Плясоногий Силезский b. изм 1131 и 1146 d. 16 мај 1211 - Индекс потомака

Imię Kunegundy nawiązuje najprawdopodobniej do Kingi (Kunegundy), która była siostrą babki macierzystej księżniczki[1]. Około 1310[1] została żoną księcia świdnickiego Bernarda. Z małżeństwa Kunegundy i Bernarda pochodziło co najmniej siedmioro dzieci: Bolko II Mały – książę świdnicki, Konstancja – żona księcia głogowskiego Przemka, Elżbieta – żona księcia opolskiego Bolesława II, Henryk II – książę świdnicki, Beata – zmarła w młodości, co najmniej dwoje dzieci – zmarłe w dzieciństwie. Po śmierci męża, zmarłego 6 maja 1326, Kunegunda sprawowała przez kilka lat regencję w księstwie z powodu małoletności synów[1]. Zapewne w 1329[2] wyszła za mąż za księcia saskiego Rudolfa I i opuściła księstwo świdnickie, zabierając ze sobą córkę Beatę[3]. Drugie małżeństwo Kunegundy było prawdopodobnie bezpotomne[4].

• http://genealogia.okiem.pl/sienkiewicz_henryk.htm

Była najstarszą córką księcia cieszyńskiego Kazimierza I i jego żony Eufemii, córki księcia mazowieckiego Trojdena I.

Około 1340 została wydana za mąż za Wacława I, księcia legnickiego. Z tego małżeństwa pochodzili:

Rupert I, Wacław II, Bolesław IV, Henryk VIII, Jadwiga.

Elle fut la fille cadette du prince d'Opole Ladislas II et de son deuxième mariage avec la princesse Euphémie, la fille du duc Siemovit III de Mazovie.
1378/1386, elle épousa le duc de Żagań–Głogów Henri VIII le Moineau.
1397-1420, à la mort de son époux, elle régna comme douairière sur (aujourd'hui en Pologne) Zielona Góra et Kożuchów du duché silésien.
1420, elle mourut à Kożuchów.

Il fut le fils ainé de Henri VIII le Moineau, duc de Głogów de la dynastie silésienne des Piast et de son épouse Catherine, fille de Ladislas II d'Opole.
1412, après le partage avec ses frères, il conserva Żagań ou Sagan du duché de Żagań ou Sagan en Silésie.
1413, avec son mariage, il prit possession du duché de Przewóz.
1420, il accomplit fidèlement ses fonctions de vassal du royaume de Bohême et, il prit part à la première croisade anti-hussite de l'empereur du Saint-Empire romain germanique Sigismond de Luxembourg.
1438, après la mort de l'Empereur Sigismond Ier, il rendit l'hommage féodal à l'empereur du Saint-Empire romain germanique Albert II de Habsbourg et, en récompense de sa loyauté, le nouveau roi lui accorda le droit de frapper des pièces de monnaie à Szprotawa et à Żagań.