Katarzyna z Kobylan (Ланцькоронська) d. < 1522 - Индекс потомака
Из пројекта Родовид
2
21/2 <1+1> ♂ Адам Ланцкоронский [Ланцкоронские]3
31/3 <2+2> ♂ Ян Ланцкоронский [Ланцкоронские]4
51/4 <3+3> ♂ Кшиштоф Ланцкоронский [Ланцкоронские]Pochodził z gałęzi Lanckorońskich osiadłej na Włodzisławiu. Był synem Jana Wodzisławskiego – Lanckorońskiego (poległego w 1564 podczas wojny o Inflanty) i Anny z Kurozwęk, starościanki szydłowskiej, córki Hieronima. Młodszym bratem Krzysztofa był Hieronim na Włodzisławiu Lanckoroński (zm. ok. 1605), łowczy sandomierski.
1545 – dworzanin królewski 1546 – 1547 – uczy się w Albertynie w Królewcu 1551 – łowczy sandomierski 1563 – kasztelan czechowski 10 lipca 1567 – kasztelan małogoski 1573 – bierze udział w elekcji i podpisuje akt wyboru Henryka Walezego 25 października 1574 – podpisuje w Krakowie list kalwińskiej szlachty małopolskiej skierowany do wszystkich sejmików z prośbą o radę i pomoc w ukaraniu winnych zburzenia zboru krakowskiego. 1575 – w czasie bezkrólewia jest obecny na sejmikach małopolskich w Nowym Mieście Korczynie i w Opatowie, 1576 – na zjeździe w Jędrzejowie wyznaczony na jednego z posłów do Wiednia. Posłowie mieli wpłynąć na cesarza, aby nie przyjął korony polskiej. W tym samym roku z polecenia króla Stefana Batorego jest posłem do Litwy, aby wezwać Litwinów na zjazd do Warszawy, 1576 – otrzymuje starostwo baldenburskie i hammersztyńskie (Czarne) w Prusach Królewskich, z ramienia senatu prowadził lustrację dóbr podlaskich, bierze udział w sejmikach, prowadzi inną działalność publiczną, przez krótki okres jest patronem zborów kalwińskich w Kurozwękach. Jest posiadaczem licznych dóbr w województwie sandomierskim (w niektórych swoich dobrach likwiduje kościoły katolickie), 1587 – po śmierci Stefana Batorego wziął udział w konwokacji. W tym samym roku ponownie był wybrany deputatem do Rawy, a w następnym roku razem z Janem Boguszem, kasztelanem zawichojskim, opublikował w Opatowie uniwersał o wybieraniu poboru; uczestniczył także w przeglądzie wojskowym w Pokrzywnicy, 15 czerwca 1589 – otrzymuje od króla Zygmunta III Wazy kasztelanię radomską. umiera w 1591 roku.
Dwukrotnie zawierał związki małżeńskie. Przed 1566 ożenił się z Anną Tęczyńską[1], a w 1582 z Zofią z Wzdowskich. Dziećmi Krzysztofa Lanckorońskiego z pierwszego małżeństwa byli: Zbigniew (podkomorzy sandomierski), Przecław, Krzysztof oraz Krystyna.5
71/5 <5+4> ♂ Збігнєв Лянцкоронський [Лянцкоронські]Свадба: <5> ♀ Катерина Коморовська (Лянцкоронська) [Коморовські] d. изм 1625 и 1635
Смрт: 1619, Корона Польська, Річ Посполита
6
231/6 <7+5> ♀ Zofia Lanckorońska (Krasińska) [Lanckorońscy] 132/6 <6+6> ♂ Zbigniew Jan Lanckoroński [Lanckorońscy]Смрт: 1678
Pochodził z gałęzi Lanckorońskich osiadłej na Włodzisławiu. Był jednym z siedmiu synów Samuela Lanckorońskiego, (zm. 1638) i Zofii Firlej (zm. 1645).
podobnie jak bracia odebrał staranne wykształcenie, nauczycielem jego w domu rodzinnym był Jan Ciągocki. 1639 – kształcił się w Akademii Krakowskiej. 2 sierpnia 1640 – został wpisany do księgi Arcybractwa Różańcowego w Wodzisławiu, fundowanego przez jego matkę[1], występował już wówczas jako pleban wodzisławski. Beneficjum wodzisławskie otrzymał nie mając jeszcze święceń kapłańskich[2]. Na dochody plebana wodzisławskiego składały się między innymi nadane w 1640 r. przez biskupa krakowskiego Jakuba Zadzika dziesięciny z karczunków należących do Wodzisławia i wsi: Świątniki, Laskowa, Łany, Klemencice, Zielonki, Piotrowice, Strzeszkowice, Piskorzowice, i Zakrzów. 1643 – razem z braćmi Przedborem i Pakosławem Kazimierzem rozpoczął studia na uczelni w Ingolstadt, gdzie studiował filozofię do września 1645 r. 1647 – wraz z braćmi Wespazjanem i Pakosławem Kazimierzem uzyskał w Rzymie relikwie św. Perygryna, który stał się patronem rodu Lanckorońskich. 1651 – objął probostwo sędziszowskie, ustępując wodzisławskie swemu dawnemu nauczycielowi Janowi Ciągockiemu. 25 stycznia 1664 kościół sędziszowski wizytował biskup krakowski Mikołaj Oborski i miał wiele uznania i jak najlepsze zdanie o proboszczu sędziszowskim. ok. 1669, kiedy brat Wespazjan postąpił na biskupstwo kamienieckie, został proboszczem małogoskim i od tego czasu swe obowiązki kapłańskie dzielił między parafię małogojską a sędziszowską[3]. Utrzymywał liczne i przyjazne stosunki z okoliczną szlachtą. 1674 – został wybrany deputatem na Trybunał Piotrkowski. 1672 – został kanonikiem poznańskim. 1674 – został kanonikiem krakowskim. Był także sekretarzem królewskim i kanonikiem płockim. Brat Wespazjan zapisał mu w testamencie swoją bibliotekę i uczynił go wykonawcą swej ostatniej woli.
umarł w roku 1678[4]Смрт: 1677
7
281/7 <19+9> ♂ Олександр Тарло [Тарли]Смрт: 1683, Корона Польська, Річ Посполита
Смрт: 1715
8
391/8 <28+?> ♀ Konstancja Tarło (Podoska) [Tarło]Смрт: 1710
Свадба: <17> ♀ Marianna Lubowiecka [Lubowiecki] d. < 1726
Свадба: <18> ♀ Elżbieta Modrzejewska [Modrzejewski] d. 1746
Свадба: <19> ♀ Zofia Krasińska [Krasiński] b. 1718 d. 27 октобар 1790
Титуле : 1750
Смрт: 1720
Свадба: <21> ♂ Францишек Велёпольский [Велёпольские] b. 1658 d. 1732
Свадба: <22> ♂ Aleksander Przyjemski [Przyjemscy] b. ~ 1650 d. 1694
Свадба: <24> ♀ Marianna Potocka (Jablonowska, Tarlo) [Potoccy] d. 1749
Смрт: 1719
Смрт: 1739, Корона Польська, Річ Посполита
Свадба: <29> ♀ Екатерина Станиславовна Попель (Тарновская, Аксак, Ланцкронская) [Попели] b. ~ 1696 d. изм 1752 и 1755
Смрт: 1751
