Габриэль Аксак b. ~ 1620 d. 1655 - Индекс потомака

Из пројекта Родовид

Особа:724543
Generation of a large tree takes a lot of resources of our web server. Anonymous users can only see 7 generations of ancestors and 7 - of descendants on the full tree to decrease server loading by search engines. If you wish to see a full tree without registration, add text ?showfulltree=yes directly to the end of URL of this page. Please, don't use direct link to a full tree anywhere else.
11/1 <?+?> Габриэль Аксак [Аксаки]
Рођење: ~ 1620, Речь Посполитая
Смрт: 1655, Речь Посполитая
Стефан Аксак спочатку оженився з Софією Ложчанкою і мав з нею синів Яна і Габрієля, але коли вона померла, то оженився з Катериною Чолганською. Шлюбний обряд відбувся у батьків Чолганських в Хульовпян на Волині. Шлюб давав о.Павло Міровський.

Henryk Sienkiewicz w Trylogii umieścił całą gamę postaci szlacheckich. Jedną z nich był Gabriel Aksak, który w Ogniem i mieczem określony został mianem lwie pacholę. Zginął podczas generalnego szturmu Zbaraża 13 lipca 1649 roku, z ręki pułkownika kozackiego Burłaja, którego z kolei na tamten świat wyprawił imć pan Zagłoba. Losy prawdziwego Aksaka były jednak odmienne.

Rodzina Aksaków gospodarzyła w województwie kijowskim, kolonizowała pustkowia i zakładała wsie. Gabriel wraz z bratem Janem zostali skrzywdzeni ojcowskim testamentem. Stefan Aksak większość rodzinnego majątku przepisał drugiej żonie i dzieciom z tegoż małżeństwa. Roszczenia dwóch najstarszych synów poparł ich stryj, podstoli kijowski Michał. Razem zaczęli dochodzić sprawiedliwości najeżdżając posiadłości ojca. Efekt okazał się odwrotny od zamierzonego – Stefan nie tylko nie zapisał im należnej części ojcowizny, ale i wydziedziczył ich.

W inny sposób od powieściowej przebiegała również kariera wojskowa Gabriela. W 1648 roku był w Warszawie, gdzie wziął udział w elekcji Jana Kazimierza. Wraz z bratem przebywał w Zbarażu w połowie 1649 roku. Następnie zastępował stryja na stanowisku porucznika i dowodził kwarcianą chorągwią pancerną. Od 1652 roku przewodził już własnej chorągwi. Zginął trzy lata później. Nie wiadomo dokładnie, czy poległ w walkach z Kozakami czy ze Szwedami. Mniej więcej w tym samym czasie na polu bitwy zginął jego starszy brat.