Предслав Петро Христофорів син Невірівський d. 1599

Из пројекта Родовид

Особа:617356

Рођени род	Невірівські
Пол	мушки
Цело име (рођено)	Предслав Петро Христофорів син Невірівський
Родитељи ♂ Христофор Неверовский [Неверовские] ♀ Anna Krotowska (Niewiarowska) [Krotowscy]

Догађаји

Рођење: Корона Польська, Річ Посполита

1599 Смрт: Корона Польська, Річ Посполита

Напомена

Z tego linii kwitnęło potem dwóch braci rodzonych, Krzysztof i Adam. Pierwszy Krzysztof, zostawił syna tegoż imienia, któremu Anna Krotowska wojewodzianka Inowrocławska, trzech synów powiła. Krzysztofa sterilem, Przecława sterilem, ten OO. Dominikanom Krakowskim te dobra darowizną wieczną zapisał: Jodłownik, Kostrzą, Ryje, Markuszową i z przyległościami, umarł 1599. i Jana, ten do braterskiej uczynności, tymże OO. wieś Kąsiną legował 1596. zostawił trzy córki

http://www.przodkowie.com/niesiecki/n/niewiarowski/4112.php?lit=&kod=JHEG3

obarokowy kielich z 1753 roku, dzwon z 1765 roku i ornaty z XVIII wieku. Fundatorem świątyni był ostatni z rodu Przecław Niewiarowski, ten sam, który zapisał krakowskim dominikanom Kasinę Wielką. Budowa kościółka trwała 10 lat: od 1585 do 1595 roku. Kościół ma konstrukcję zrębową, Najcenniejszym zachowanym elementem wystroju jest rokokowa polichromia z 1764 roku z medalionami przedstawiającymi popiersia świętych czczonych przez zakon dominikanów. Z 1600 roku pochodzi portret Przecława Niewiarowskiego w przedsionku kościoła. Wewnątrz kilka innych obrazów z XVII i XVIII wieku. W ołtarzu głównym znajduje się wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej w otoczeniu świętych. W wyposażeniu zachowały się dwa dzwony z drugiej połowy XVI wieku oraz ambona z następnego stulecia.

http://img.iap.pl/s/180/7782/Edytor/File/promocja/zabytki_sakralne.pdf

Bardzo ciekawy jest sposób objęcia dóbr przez krakowskich dominikanów. Został on uczyniony w sposób przemyślany i podstępny. Otóż drugi właściciel Jodłownika Przecław Piotr Niewiarowski, w 1595 roku w testamencie zapisał część swoich dóbr w rejonie Szczerzyca temu klasztorowi, który po śmierci go pochowa. Jak podają kroniki, że uczynili to dominikanie, i to w sposób bardzo niegodny, podstępny. Uprzedzili cystersów z sąsiedniego Szczerzyca i pochowali dobrodzieja w swoim kościele w Krakowie. W taki oto sposób Jodłownik stał się własnością dominikanów z Krakowa.